ارزیابی اثر داروی آرتمتر بر بهبودی زخم ایجاد شده بر اثر لیشمانیا ماژور

سابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی یکی از معضلات مهم بهداشتی در ایران می باشد. با توجه به اهمیت بیماری و مقاومت داروهای شیمیایی در درمان آن، این مطالعه به منظور تاثیر داروی گیاهی آرتمتر بر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 25 موش balb/c در 5 گروه شامل گروه های درمان با آرتمتر (دو گروه پماد و تزریقی)، گروه تحت درمان با گلوگانتیم و دو گروه کنترل صورت پذیرفت. موش هایی که با لیشمانیا ماژور سویه استاندارد (mrho/ir/75/er) آلوده شده بودند، دو هفته تحت درمان قرار گرفته و در پایان قطر زخم آنها بررسی شد.نتایج: در گروه موش های آلوده تحت درمان با داروی آرتمتر به فرم پماد، میانگین قطر زخم از294/1 سانتی متر به 214/0 سانتی متر کاهش پیدا کرد و با گروه آلوده بدون درمان از روز پنجم تا انتهای درمان دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>p). در گروه آلوده تحت درمان با داروی آرتمتر به فرم تزریقی میانگین قطر زخم از 913/0 سانتی متر به 256/0 سانتی متر کاهش پیدا کرد که از روز چهارم تا انتهای درمان، با گروه آلوده بدون درمان دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>p). هم چنین، مقایسه قطر زخم ها نشان داد که از روز پنجم تا انتهای درمان گروه آلوده تحت درمان با گلوکانتیم با گروه آلوده بدون درمان دارای اختلاف معنی داری می باشد ( 05/0>p). نتیجه گیری: استفاده از داروی آرتمتر به روش پماد در کاهش قطر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور موثر بوده و با توجه به تجویز آسان و عدم احساس درد به هنگام تجویز آن توصیه می شود.